Woda wodorowa – wpływ na żołądek i jelita
21 kwietnia 2018 | woda antyoksydacyjna woda h2 woda wodorowa
Stres oksydacyjny ma niekorzystne działanie na cały organizm człowieka, w tym żołądek i jelita. Czy spożywanie wody nasyconej wodorem molekularnym ma dobroczynny wpływ na kondycję układu trawiennego? Odpowiedzi na to pytanie udzielają naukowcy, którzy przeprowadzili liczne badania.
Co trzeba wiedzieć o wolnych rodnikach?
Wolne rodniki są nam niezbędne do funkcjonowania – biorą udział w wielu procesach zachodzących w organizmie, a dokładniej w poszczególnych komórkach. Gdy jednak reaktywnych form tlenu jest zbyt dużo, dochodzi do wystąpienia zjawiska zwanego stresem oksydacyjnym. Współcześnie stres oksydacyjny łączy się z rozwojem wielu chorób – uznaje się go za podłoże, na którym dochodzi do dalszych, niekorzystnych zmian.
Wolne rodniki uszkadzają różne narządy, w tym żołądek i jelita. Jeżeli chodzi o żołądek, to mowa głównie o błonie śluzowej. Ich negatywne działanie polega na utlenianiu lipidów błon komórkowych. W ten sposób powstają nadtlenki lipidów i dochodzi do uszkodzenia tkanek.
Czy woda wodorowa ma korzystny wpływ na układ trawienny?
Badania nad wodą wodorową na szeroką skalę zapoczątkowali w latach 80-tych ubiegłego roku Japończycy. To w większości właśnie dzięki ich pracy i sporządzonym przez nich naukowym publikacjom:
- Wiadomo, że wodór molekularny może skutecznie chronić tkanki przed wolnymi rodnikami. Naukowcy postawili więc hipotezę, że wodór może chronić przed chorobą wrzodową żołądka. Wrzody żołądka często są efektem życia w stresie – pojawiają się u osób, które są narażone na długotrwały stres. Szczurom, u których wywołano wrzody, podano sól fizjologiczną bogatą w wodór. Wynikiem podania przygotowanej soli, było zmniejszenie peroksydacji lipidów (utleniania lipidów) wywołanej stresem i lepszy potencjał przeciwutleniający tkanek.
- Udowodniono, że sól fizjologiczna bogata w wodór może mieć działanie ochronne, gdy mowa o martwiczym zapaleniu jelit u szczurów. Choroba ta dotyka noworodków. Leczenie wodorem dało następujące efekty: zmniejszyło stres oksydacyjny, zmniejszyło występowanie martwiczego zapalenia jelit z 85% do 54,5% i zwiększyło przeżywalność szczurów z 25% na 68,2%.
- Stwierdzono, że picie wody nasyconej wodorem molekularnym stymuluje wzrost beztlenowej mikroflory w przewodzie pokarmowym. W przewodzie pokarmowym występują zarówno drobnoustroje beztlenowe, jak i tlenowe. Tych pierwszych jest znacznie więcej, bo nawet 99%. Wiadomo, że mikroflora tlenowa rośnie wówczas, potencjał redox wynosi co najmniej +400mV. Wówczas też dochodzi do zaburzenia równowagi, co może być przyczyną rozwoju wielu chorób. Spożywanie wody bogatej w wodór molekularny (o potencjale redox między -300 a -400mV) pozwala na wzrost mikroflory beztlenowej i tym samym przyczynia się do utrzymania właściwej równowagi.
- Wykazano, że wodór poprawił przeżywalność szczurów i myszy, w organizmach których doszło do zmian spowodowanych sepsą. Mimo zaawansowania współczesnej medycyny, posocznica wciąż jest reakcją organizmu, która prowadzi do śmierci pacjenta. Bardzo możliwe, że w przyszłości będą prowadzone dalsze badania nad wykorzystaniem wodoru przy leczeniu sepsy.
Z powyższych przykładów wynika, że regularne spożywanie wody wodorowej może mieć korzystny wpływ na układ trawienny. Równowaga między beztlenową a tlenową mikroflorą w przewodzie pokarmowym ma bezpośredni wpływ na nasze samopoczucie.
Źródła:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22543062
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23932609
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15617863
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24829918
